Жақсы істі насихаттап жүргендерге қалайша риза болмайсыз!? Қоғамдағы оң өзгерістерге сергек қарайтындардың әрекеті сүйсінтпей қоймайды. Сондай жанның бірін жақыннан білеміз.
М. Әуезов атындағы ОҚМУ-дың 2 курс студенті Мереке Сабанбай он жылдан бері салауатты өмір салтын насихаттап жүр. Велосипед сенімді серігіне айналған. Шымкенттің Орталық көшелері мен саябақтарында зырылдап жүргені. Өзі ғана емес жанында 3 жастан асқан ұлын да ертеді.
Мереке – ағылшын және қытай тілінің маманы. Автобустан велосипедке ауысқан ниетіне риза болдық. Әсіресе, студентке қолайлы көлік екенін ерте ұғынған. Бүгінде бізде де велосипедпен жүруге барлық мүмкіндік бар: аяқжолдар салынды, веложолақтар сызылды, «Shymkentbike» «велостансалар жүйесі де іске қосылды. Тек ниет керек. Әзірге, пандустар да ретке келтіріліп жатыр. Бәрі де уақытымен шешілер мәселе. Келешекте халық көбейетініне сенеді. Веломәдениетті қалыптастыру да өзі секілді жастардың қолында екенін айтады.
Ол бүгінде оқу орнына осы көлікпен қатынап жүр. «Абай» саябағы маңынан Желтоқсан және Қонаев даңғылы арқылы оқу орынына лезде жете қояды. Одан қалса, кешкісін қала ішінде серуендейді. Велосипедімен. Жалпы, 10 жылдан бері осы көлік түріне әуес.
– «Shymkentbike» компаниясы осындай керемет сый ұсынып отырғанда мүмкіндікті пайдаланайық. Бұл ең әуелі денсаулықтың мығым болуы үшін керек. Қолдап жатқан әкімдікке рақмет айтамын. Веломәдениет уақыт сәтімен қалыптасады. Тек келешектен үмітімізді үзбейік – дейді көпшілікке үндеп.
Рас, әлі де болса шетелден үйренеріміз көп. Онда студенттердің негізгі көлігі осы – велосипед. Олардың велосипедке көшулерінің бір себебі – автокөлік салығы қымбат. Екіншіден, денсаулықтың нағыз кенін екенін білгенінде. Сол себептен Еуропа тұрғындарының өмір жасы əлдеқайда ұзағырақ. Өзге халықтарға қарағанда.
Орайы келгенде айта кетсек. Мәселен, Еуропаның велосипеді ең көп Данияның бір тұрғыны жыл сайын орта есеппен 893 шақырым жол жүреді. Нидерланды да велосипедке арналған 15000 шақырым жол бар. Ұлыбритания, Германияда да осы жағдай. Жалпы, әлемде миллиардтан астам велосипед бар екен. Олардың негізгі қолданылатын мақсаты мынадай: 70 %-ы қозғалыс құралы қызметін атқарса, 29 %-ы демалыс үшін, 1 %-ы ғана спорттық жарыстарға пайдаланылады.
Қытайда оқып келген бір әріптесіміз бірде мынадай пікір айтты: «Қытайлар екі дөңгелекті көлікпен жүруді әдетке айналдырған. Онда әр велосипедші арнайы нөмір алып, техникалық тексерістен өтіп, жыл сайын салық төлейді де».
Велосипед айдау өзіміз үшін керек. Қалай десек те, олардың санын көбейткеннен ұтпасақ, ұтылмаймыз.
Үшінші мегаполисте бүгінге дейін велостансалардың саны 32-ге жетті. Жылдың соңына дейін 40-ы да толық орналастырылып бітпек.
Бұрын мүмкіндік жоқ деп қынжылатынбыз. Бүгінде тұрғындар үшін барлық жағдай бар. Енді бізге велосипед тебуге не кедергі? Ештеңеден именбей, жақсы істің жаршысы болып жүрген студенттен үлгі алсақ қане!?
